«توماس استرنز اِلیوت»، مشهور به «تی. اِس. اِلیوت» (به انگلیسی: Thomas Stearns Eliot)، شاعر و نمایشنامه نویس آمریکایی در 26 سپتامبر سال 1888 در «سنت لوئیس» (ایالت میسوری) به دنیا آمد و در تاریخ 4 ژانویه (14 دی ماه) سال 1965 درگذشت .
«تی. اس. الیوت» با آثاری چون «سرزمین هرز» (1922) و «چهار کوارتت» (1943)، رهبر جنبش نوسازی شعر و شاعری به شمار می رفت . سبک بیان، سرایش و قافیه پردازی وی، زندگی دوبارهای به شعر انگلیسی بخشید . انتشار «چهار کوارتت» الیوت، او را به عنوان برترین شاعر انگلیسی زبان در قید حیات در زمان خود، شناساند و در سال 1948، نشان «مِریت» و جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد .
«الیوت»، در خانوادهٔ صاحب نامی که اصالتاً اهل «نیوانگلند» بودند، به دنیا آمد . پدرش «هنری ور الیوت» یک تاجر موفق بود و مادرش «شارلوت چامپ استرنز»، شاعری بود که در خدمات اجتماعی نیز فعالیت می کرد . «توماس» آخرین فرزند از 6 فرزند پدر و مادرش بود . چهار خواهر او بین یازده تا نوزده سال از او مسن تر بودند و تنها برادرش نیز هشت سال از او بزرگ تر بود .
«الیوت» از سال 1898 تا 1905 در «آکادمی اسمیت» Smith Academy که مدرسهای پیش دانشگاهی برای «دانشگاه واشنگتن» Washington University بود، درس خواند . او در این آکادمی زبان های لاتین، یونانی، فرانسوی و آلمانی را فرا گرفت . وقتی از آنجا فارغ التحصیل گردید، می توانست تحصیلات خود را مستقیماً در «دانشگاه هاروارد» Harvard University ادامه بدهد، ولی پدر و مادرش او را برای یک سال آمادگی بیشتر به «آکادمی میلتون» Milton Academy واقع در «میلتون»، (ایالت ماساچوست) در نزدیکی «بوستن» فرستادند .
او از سال 1906 به مدّت سه سال در دانشگاه «هاروارد» درس خواند و در سال 1909 با درجهٔ لیسانس از آنجا فارغ التحصیل گردید و سال بعد دورهٔ فوق لیسانس را در همان دانشگاه به پایان رساند . «الیوت» درفاصلهٔ سال های 1910 و 1911 در «پاریس» زندگی کرد و همزمان با ادامه تحصیلات در دانشگاه «سوربن» Sorbonne، به شهرهای مختلف اروپا نیز سفر می کرد . در سال 1911 به دانشگاه «هاروارد» بازگشت تا دورهٔ دکترای فلسفه را در آنجا بگذراند .
«الیوت» در سال 1914 وقتی 25 سال داشت به «بریتانیا» مهاجرت کرد و در همان سال، یک بورس تحصیلی در «کالج مرتن» Merton College در «آکسفورد» انگستان به او اهدا شد . وقتی جنگ جهانی اوّل آغاز گردید، «الیوت» ابتدا به «لندن» و سپس به «آکسفورد» رفت .
«الیوت»، در سال 1915 وقتی 26 سال داشت با «ویویان های-وود» Vivienne Haigh-Wood که 27 ساله بود، ازدواج کرد .
«الیوت»، بعد از ترک «کالج مرتن»، بهعنوان معلم مدرسه مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۷ در بانک لوید Lloyds Bank لندن استخدام گردید . در سال ۱۹۲۷ «بانک لوید» را ترک کرد و مدیریت مؤسسه انتشاراتی «فابر و گویر» Faber and Gwyer (بعدها فابر و فابر Faber and Faber) را به عهده گرفت و تا آخر عمر در این سمت باقی ماند .
در سال 1927، «الیوت» قدم بزرگی در زندگی اش برداشت، او بعد از آنکه در ژوئن آن سال تغییر مذهب داد، چند ماه بعد در ماه نوامبر به تابعیت آمریکایی خود نیز پایان داده و به تابعیت انگلستان درآمد .
علی رغم قدر و مقامی که «الیوت»، در شعر و شاعری دارد، تعداد شعرهایی که او سروده است، آنچنان زیاد نیست . وی شعرهایش را ابتدا در نشریات ادبی و یا کتاب ها و جزوه های کوچک که معمولاً فقط حاوی یک شعر بودند، منتشر می کرد، سپس آن شعرها را در مجموعه هایی گِرد میآورد و به دست چاپ می سپارد .
اولین مجموعه شعری که از او به چاپ رسید «پرافراک و دیگر ملاحظات» Prufrock and Other Observations نام داشت که در سال 1917 منتشر گردید . «الیوت» پیشتر شعر معروفش : ترانهٔ عاشقانهٔ جی. آلفرد پرافراک The Love Song of J. Alfred Prufrock (که در آن جی.آلفرد پرافراک مردی میان سال است) را وقتی که فقط 22 سالش بود، سروده است .
«تی. اس. الیوت» علاوه بر شاعری، در زمینه نقد نویسی مُدرن نیز فعالیت داشت و یکی از بزرگ ترین نقد نویسان ادبی قرن بیستم به شمار می آید . مقاله هایی که او می نوشت در احیاء علاقه و توجه به شاعرانی که شعرهای ماوراء الطبیعی می سرودند (Metaphysical poets) نقش عمدهای داشته اند .
«الیوت» در نقد نویسی و نویسندگی نظری Theoretical writing مدافع «بهم پیوستگی عینی» Objective correlative بوده است . «بهم پیوستگی عینی» به این معنی است که هنر باید نه از طریق بیان احساسات شخصی، بلکه از راه استفاده عینی از نمادهای جامع و فراگیر خلق گردد .
منبع : سایت ویکی پدیا ... با دخل و تصرّف و ویرایش ... منیژه شهرابی