14- شعر / بشیرِ مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)

بشیرِ مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) 

بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ  «اذْهَبُوا بِقَمِیصى هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلى وَجْهِ أَبى یَأْتِ بَصِیراً وَ أْتُونى بِأَهْلِکمْ أَجْمَعِینَ»  «وَ لَمَّا فَصلَتِ الْعِیرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنى لأَجِدُ رِیحَ یُوسف  لَوْ لا أَن تُفَنِّدُونِ»  «قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّک لَفِى ضلَلِک الْقَدِیمِ»  «فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِیرُ أَلْقَاتُ عَلى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً  قَالَ أَ لَمْ أَقُل لَّکمْ إِنى أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاتَعْلَمُونَ»  قرآن کریم / سوره یوسف / آیات 93 الی 96

شعر :  بشیرِ مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)

شاعر : منیژه شهرابی

دیدگانم، زِ چشم انتظاری اَت

همچو یعقوب، شده سپیدِ سپید

دلِ آزرده ام، گشته پریش !

زِ بوی پیراهن یوسف کنعان

عطرآگین شده جهان، یکسره

مژده ای دل ! «بشیر» مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)

می رسد زِ راه نزدیک، پیشاپیش !

دوشنبه – 3/ تیرماه / 1392

نیمه شعبان 1434 هجری قمری

ساعت : 50 : 13