1- درسی از قرآن کریم/ پروردگار، انسان را به حدّ تعادل آفریده است

بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«یَأَیهَا الانسنُ مَا غَرَّک بِرَبِّک الْکرِیمِ»

«اى انسان چه چیزی تو را به پروردگار کریمت مغرور کرده است ؟»

«الَّذِى خَلَقَک فَسوَّات فَعَدَلَک»

«پروردگارى که تو را آفریده و پرداخته، و تناسب و تعادل داده .»

«فى أَى صورَةٍ مَّا شاءَ رَکَّبَک»

«و به هر صورتى که خواسته ترکیب کرده است .»

قرآن کریم / سوره انفطار / آیات 6 الی 8

آفرینش انسان

حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) می فرماید :

[ای انسان !]، ای مخلوقی که با اعضاء معتدل آفریده شده ای ! و ای آفریده شده ای که در تاریکی های اَرحام و لابلای پرده ها، مورد عنایت بودی ! آغازت از عُصاره ی گِل است، و تا مدّتی معلوم و زمانی معیّن در جایگاهی آرام نهاده شدی، آنگاه که در شکمِ مادرت حرکت می کردی، نَه دعوتی را می توانستی پاسخ دهی، و نَه صدایی را می شنیدی . آنگاه از جایگاهت به خانه ای آورده شدی که قبلاً آن را ندیده بودی ...

هیهات، کَسی که از توصیف موجودی که شکل و اعضاء و اندام دارد، درمانده است، از توصیف آفریدگارش، درمانده تر؛ و از این که او را از راه حدود و اندازه های مخلوفات بشناسد، دورتر می باشد .

نهج البلاغه، ترجمه علی شیروانی، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ چهارم، 1384، ص 279

تهیه و تنظیم ... منیژه شهرابی